Boodschappen
doen in Zweden is ook iets waar ik even aan moest wennen. Buiten dat het vrij prijzig is heb ik me rot gezocht
naar de Knorr en Honig spulletjes, maar tot dusver nog geen resultaat.
De
supermarkten waar ik naartoe ga hebben deze spullen gewoonweg niet. Ik moet nog
wennen aan het feit dat er geen verse zakjes met wok- of italiaanse of
soepgroenten zijn maar dat ik dit moet zoeken in de diepvries. Het assortiment
in diepvries is groter dan het verse.
Daar heb ik dan weer een “minder” vers idee bij dan het daadwerkelijk
is. Zelfs het meeste fruit is ingevroren, in eerste instantie was ik toch
behoorlijk sceptisch over de bevroren aardbeien, maar die bleken goed te
smaken.
En natuurlijk kom ik regelmatig met iets thuis dat achteraf iets heel
anders is. Zo hebben we eens een hele slappe saus met garnalen gegeten omdat ik
“iets” moest meenemen dat begon met kök (nu weet ik dat dat “keuken” betekent),
dus dat is zo’n beetje alles wat in de schap van de crème fraiche enz staat.
Als je wat beter kijkt, staat dat dus bijna op alles. Ik was alleen maar trots
dat ik het zo snel gevonden had J Niet te eten, maar wel veel
lol.
Alchohol is niet te koop in de supermarkten, hiervoor moet je naar de
systembolaget, onder de 21 krijg je niets mee. Sigaretten, schnuss (soort
pruimtabak, erg populair in Zweden), pijnstillers, neusspray grijp je niet
zomaar uit de schap van de supermarkt. Hiervoor dien je een bonnetje te printen
bij een speciale machine en bij de kassa volgt controle op leeftijd, betaal je
en met dat bonnetje scan je in de desgewenste machine je producten.
Ik
gooide kleine plastic flesjes en blikjes gewoon weg, totdat ik op een blikje
zag staan “1 kr pant” (statiegeld). Deze dien je dus ook in te leveren. De
duitse studenten in mijn cursus vertelden me dat zij in Nederland hele trays
met blikjes fris en bier kopen en de lege blikjes in Duitsland inleveren
(zelfde systeem), tel uit je winst. Er wordt veel gedaan in scheiden en
recyclen van spullen. Bij het verzamelpunt hier in het dorp heb je een hele
rits aan containers staan: kleding, wit glas, donker glas, kartonnen
verpakkingen, kranten, gewone plastic en kunststof en daarnaast dan nog de
blikjes en plastic flessen. Wat daar geheel haaks op staat is dat bijna
iedereen plastic tasjes koopt in de supermarkt, zelden zie ik iemand met “mijn”
tassen lopen. Het interesseert mij geen biet, ik ben en blijf Nederlander, ga
niet elke keer geld neertellen voor plastic tasjes.
Een ander mooi voorbeeld
van het niet werken van mijn “nederlandse” logica in Zweden kwam naar boven
toen ik mijn haar zelf wilde verven. Een drogisterij zoals Etos of Kruidvat ben
ik, zelfs in Göteborg nog niet tegengekomen. Ik kon het gewoon niet vinden. En wat denk je, je
koopt het gewoon bij de verfwinkel in het dorp (eh….) Ik dacht dat mijn lief me
in de maling nam, maar ben toch maar naar die winkel gegaan. Ging nogal
schuchter naar binnen, dit kan gewoon niet waar zijn. Maar ja hoor, ik heb mijn
haarverf gekocht bij de behang- en verfboer op de hoek.
Tot slot
nog even een leuke foto van cross-selling in de ICA. Als je maandverband koopt,
dan heb je vast ook zin in chocola…en met de mededeling eronder: För det är jag
värd!!!! (: omdat ik het waard ben) zeg ik: verkocht!
